Ukochana wnuczka

Moja wnuczka ukochana,
dzisiaj całkiem rozbeczana.
Nic nie dają prośby, krzyki,
ciągle tylko szlochy, ryki.
Cóż to dzisiaj Ali damy?
Ona na to: - Chcę do Mamy!
Na śniadanie co zjadamy?
Ona dalej: - Chcę do Mamy!
Na wycieczkę wyjeżdżamy,
a ta znowu: - Chcę do Mamy!
Rady sobie już nie damy,
wnusia ciągle chce do Mamy!
Co wymyślił brzdąc smarkaty?
Poleciała...- wprost do Taty!

O mojej wnuczce

Alicja - no i wystarczy!
Jak można było do diaska,
imieniem tym dziecko obarczyć!
I brnąć w tą bajkę i głaskać
kota co ma samą głowę!
Zmniejszyć się po zjedzeniu grzyba.
W krykieta zagrać z królową,
w krainie baśni przebywać!?
A tu życie normalne jest przecież:
- Do przedszkola trzeba zdążać rano,
załatwiać się w toalecie,
plasterkiem opatrzyć kolano,
gdy się co chwilę " łapie zająca ".
I marchewka w zupie nie smakuje!
A ja staram się nie wtrącać,
i czekam aż Ala się odczaruje!